- برجای مانده(بَ دَ / دِ)
مانده و خسته و فرسوده از ماندگی. (ناظم الاطباء).
معنی برجای مانده - جستجوی لغت در جدول جو
- برجای مانده
فرسوده از ماندگی، باز پس مانده، مبتلا به بیماری فلج
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ غازْ زَ)
لغت نامه دهخدا
بجا ماندن. باقی ماندن:
چو دستش ببرید گفتا دو پای
ببرند تا ماند ایدر بجای.
فردوسی.
به یزدان بود خلق را رهنمای
سر شاه خواهد که ماند بجای.
فردوسی.
، شکم پرشده از شیر و آب. (از اقرب الموارد)
چو دستش ببرید گفتا دو پای
ببرند تا ماند ایدر بجای.
فردوسی.
به یزدان بود خلق را رهنمای
سر شاه خواهد که ماند بجای.
فردوسی.
، شکم پرشده از شیر و آب. (از اقرب الموارد)